சீனி கவிதை....: February 2016

Sunday, 28 February 2016

தன் பலத்தினை மறந்ததினால்
பிச்சையெடுக்கிறது
யானைகள்!

முளைத்திட வேண்டுமென்றால்
முதலில் புதைந்திட வேண்டும்
விதைகள்!

கை சேர்ந்த காதலையும்
கண்ணீர் வடிக்க வைத்து விடுகிறது
கடவுச்சீட்டுகள் (பாஸ்போர்ட்கள்) !

காற்றுடன் போராடித்தான்
மேலே உயருகிறது
காத்தாடிகள்!

கசக்கிப் பிழியப்பட்டாலும்
மறந்தும் கசப்பதில்லை
கரும்புகள்!

சேதாரங்கள் உண்டென்றாலும்
ஜொலிக்கத்தான் செய்கிறது
தங்கங்கள்!

அடிப்பட்டு கிழிப்பட்டாலும்
ருசிக்காமல் இருப்பதில்லை
புரோட்டாக்கள்!

தனக்கென்று யாருமில்லையென்றாலும்
பிறருக்கு வெளிச்சம் தராமல் இருப்பதில்லை
தெரு விளக்குகள் !

தான்கொண்ட தலைக்கணத்தினால்தான்
சுத்தியலிடம் அடிபடுகிறது
உளி!

படகுகளின் பயணத்தை
துடுப்புகள்தான் தீர்மானிக்கிறது !

பெரும்பாறையானாலும்
அதற்கும் சிறு உளியின் தீண்டல் தேவைதான் படுகிறது !