மன்னரின் எண்ணங்கள்-
எழுத்துகளானது!
அவ்வெழுத்துக்களை-
சேதுபத்திரர் குரல்-
மக்களை நோக்கி ஒலித்தது!
''என் தேச மக்களே!
என் சுவாசங்களே!
நாளை அதிகாலை-
அரபுக்கள் கப்பல் கிளம்புகிறது!
அதனுடன்-
என் ஆன்மீக தேடலும் தொடர்கிறது!
முஸ்லிம்கள் தலைவர்-
''முஹம்மது''அவர்களை காண செல்கிறேன்!
''சத்தியத்தை'' தேடி செல்கிறேன்!
மன்னராக இனி-
மார்த்தாண்ட வர்மர் இருப்பார்!
நல்லாட்சி தருவார்!
முடிந்தவர்கள்-
அதிகாலை கடற்கரை வாருங்கள்!
படித்து முடிக்கபட்டது-
மடலது!
வேதனை தாங்கிடாது அழுதது -
மக்கள் மனமானது!
''மறு பரிசீலனை கூடாதா..!?''-
கதறி துடித்தது -
பிரதானி ஒருவரது குரலானது!
அதனையே-
மக்கள் வெள்ளமும் ஆர்ப்பரித்தது!
மன்னர் கை கூப்பி-
''மன்னித்து விடுங்கள்''-
என்றார்!
மக்களோ-
மலையே தலை தாழ்ந்ததாக எண்ணி-
விக்கித்தார்கள்!
அதிகாலை நேரம்!
கடற்கரையோரம்!
கண்ணீரும் கம்பலையுமாக-
மக்கள்!
மக்களின் மனதை சொல்லியது-
''ஓ...ஓ..''என சப்தமிட்டு கடல்!
கடலில் கப்பல் தள்ளாடியது!
ஜனங்களுக்கிடையே-
மன்னரின் பல்லாக்கு -
தவழ்ந்து வந்தது!
''அல்லாஹு அக்பர்!
அல்லாஹு அக்பர்!-
கப்பலில் பாங்கு சப்தம்!
மன்னரின் வாழ்த்து என-
மக்களும் சொன்னதால்-
கரையெங்கும் எதிரொலித்தது-
அச்சப்தம்!
மன்னரின் பல்லாக்கை-
மக்கள் பார்த்தார்கள்!
அரபிக்களுடன்-
புது மாப்பிள்ளைகளும்-
இணைந்து தொழுதார்கள்!
வந்துவிட்டது-
பல்லாக்கு!
அரபிக்களுக்கோ-
வியப்பு!
பல்லாக்கு தூக்கிகளானவர்கள்!
மன்னர் மார்த்தாண்ட வர்மர்!
சேதுபத்திரர்!
மார்த்தாண்ட பூபதி -தளபதியார்!
சிங்கராயர்!
மன்னருக்கு-
அரபிக்கள் மரியாதை செய்தனர்!
கப்பலுக்கு அழைத்து சென்றனர்!
நங்கூரம் விலக்கப்பட்டது!
கப்பல் நகர்ந்தது!
கப்பிலிலுள்ளவர்களுக்கு-
கரை கறைந்தது!
கரையிலிருந்தவர்களுக்கு-
கப்பல் மறைந்தது!
(தொடரும்...!!)
எழுத்துகளானது!
அவ்வெழுத்துக்களை-
சேதுபத்திரர் குரல்-
மக்களை நோக்கி ஒலித்தது!
''என் தேச மக்களே!
என் சுவாசங்களே!
நாளை அதிகாலை-
அரபுக்கள் கப்பல் கிளம்புகிறது!
அதனுடன்-
என் ஆன்மீக தேடலும் தொடர்கிறது!
முஸ்லிம்கள் தலைவர்-
''முஹம்மது''அவர்களை காண செல்கிறேன்!
''சத்தியத்தை'' தேடி செல்கிறேன்!
மன்னராக இனி-
மார்த்தாண்ட வர்மர் இருப்பார்!
நல்லாட்சி தருவார்!
முடிந்தவர்கள்-
அதிகாலை கடற்கரை வாருங்கள்!
படித்து முடிக்கபட்டது-
மடலது!
வேதனை தாங்கிடாது அழுதது -
மக்கள் மனமானது!
''மறு பரிசீலனை கூடாதா..!?''-
கதறி துடித்தது -
பிரதானி ஒருவரது குரலானது!
அதனையே-
மக்கள் வெள்ளமும் ஆர்ப்பரித்தது!
மன்னர் கை கூப்பி-
''மன்னித்து விடுங்கள்''-
என்றார்!
மக்களோ-
மலையே தலை தாழ்ந்ததாக எண்ணி-
விக்கித்தார்கள்!
அதிகாலை நேரம்!
கடற்கரையோரம்!
கண்ணீரும் கம்பலையுமாக-
மக்கள்!
மக்களின் மனதை சொல்லியது-
''ஓ...ஓ..''என சப்தமிட்டு கடல்!
கடலில் கப்பல் தள்ளாடியது!
ஜனங்களுக்கிடையே-
மன்னரின் பல்லாக்கு -
தவழ்ந்து வந்தது!
''அல்லாஹு அக்பர்!
அல்லாஹு அக்பர்!-
கப்பலில் பாங்கு சப்தம்!
மன்னரின் வாழ்த்து என-
மக்களும் சொன்னதால்-
கரையெங்கும் எதிரொலித்தது-
அச்சப்தம்!
மன்னரின் பல்லாக்கை-
மக்கள் பார்த்தார்கள்!
அரபிக்களுடன்-
புது மாப்பிள்ளைகளும்-
இணைந்து தொழுதார்கள்!
வந்துவிட்டது-
பல்லாக்கு!
அரபிக்களுக்கோ-
வியப்பு!
பல்லாக்கு தூக்கிகளானவர்கள்!
மன்னர் மார்த்தாண்ட வர்மர்!
சேதுபத்திரர்!
மார்த்தாண்ட பூபதி -தளபதியார்!
சிங்கராயர்!
மன்னருக்கு-
அரபிக்கள் மரியாதை செய்தனர்!
கப்பலுக்கு அழைத்து சென்றனர்!
நங்கூரம் விலக்கப்பட்டது!
கப்பல் நகர்ந்தது!
கப்பிலிலுள்ளவர்களுக்கு-
கரை கறைந்தது!
கரையிலிருந்தவர்களுக்கு-
கப்பல் மறைந்தது!
(தொடரும்...!!)
அட மன்னர் அங்கப் போயிட்டாரா..திரும்பி வருவாரா?
ReplyDeleteகதை வேறு விதமாக... சுவாரஸ்யமாக செல்கிறது...
ReplyDeleteஇன்று : http://dindiguldhanabalan.blogspot.com/2014/02/Angry.html
ReplyDeleteமன்னரின் பயணம் என்ன ஆனது! சுவாரஸ்யமுடன்!
ReplyDeleteஅடுத்தது என்ன என்ற ஆர்வத்துடன் தொடர்கிறேன்.
ReplyDelete