கவிதையே உனக்குள்தான் நான் வாழ்கிறேன்!

அதிகாலை இளங்காற்று முகம் தழுவிச்

செல்லுதலைப் போல்!

குளிக்கத் துவங்குகையில்

உச்சந்தலையில் முதல் துளி விழுதலைப் போல்!

காதல் பேச ஆயிரம் வார்த்தைகளிருந்தும் பேசிட முடியாமல் 

பிரியமானவளின் கைதனை இறுகப் பிடிப்பதைப் போல்!

பச்சிளம் குழந்தை முகத்தில் மீசை குத்திடாமல் முத்தம் பதிப்பதுப் போல்!

சீலாக் கருவாட்டு ஆனத்தில் மொச்சைப் பயறின் ருசியைப் போல்!

தொட்டில் குழந்தை தூக்கத்தில் சிரிப்பதனைப் பார்த்ததுப் போல்!

துள்ளிச் செல்லும் நதி நீரில் 

உள்ளங்கால்களை நனைப்பதுப் போல்!

எத்தனை எத்தனையோ

சுகம்தனை அனுபவிக்கிறேன்!

கவிதைகளை 

வாசிக்கையில்

எழுதுகையில்!

கவிதைகள் வரிகளினூடாக

வாழ்ந்துக்கொண்டும்

லயித்துக்கொண்டும்

சிரித்துக்கொண்டும் பயணிக்கிறேன்!

"ஒரு மாதிரியாக" என்னைப் பார்க்கும்

இவ்வுலகத்தினை கண்டு கொள்ளாமல் !