"நடந்திடும்" கவிதை....!

சிரிப்பதும்-

அழுவதும்!

அழுவதற்கு முன்-

சிணுங்குவதும்!

தூக்கிட அழைத்திடும்போது-

தாயோட ஒட்டிகொள்வதும்!

அவசரகதியில் செல்லும்போது-

தூக்கிட சொல்லி-

கை அழைக்கும்போது!

பிஞ்சு விரல்களால்-

உன் தலையை -

சொரிந்து கொள்வதும்!

அவ்விரல்கள் கொண்டு-

என்தலையில்-நீ!

அடிப்பதுவும்!

என் தாயிக்கு வலிப்பதுபோல்-

உன் கையில் செல்லமாய்-

அடிப்பதுவும்!

"பெருசு"களின் -

கவலைகளை -

மொக்கை வாய் சிரிப்பிலே-

போக்குவதும்!

மடித்த ஆடைகளை-

கலைத்து போடுவதும்!

விளையாட்டு பொருட்களை-

உடைத்திடுவதும்!

நீ!

வாய் பேசிட சப்தம்-

எழுப்பிடும்போதும்!

உறவுகள் ஒவ்வொருவரும்-

"தன்னை" அழைத்ததாக-

எண்ணி கொள்வதும்!

உன்னை குளிக்க வைக்க-

நீ!- குடும்பத்தையே-

நனைந்திட வைப்பதுவும்!

உன்-

அப்பனாவது பரவாயில்லை-

உன்னை விட!

என்னை குழந்தையின்போது-

குளிக்க வைத்த ஆச்சா(பாட்டி)-

சொல்லி விட!

உன் சேட்டையோ-

என் சேட்டையை மிஞ்சி விட!

"கூடுதலா" மரியாதை-

கிடைத்து விட!

சிறுமகிழ்வு-

என் மனதோட!

என் எண்ணங்களின்-

எழுத்தை கவிதை என்கிறார்கள்!

பெருந்தன்மையாக-

பெரிய மனதுடையவர்கள்!

மழலைகளே-

உங்களது அசைவுகளெல்லாம்-

மொழி பெயர்த்திட முடியாத-

கவிதைகளாக தெரிகிறீர்கள்!